زن افغان در ویندزر توانمندسازی را از طریق شعر در مییابد
Tahmina Aziz | CBC News | Posted: April 24, 2020 9:15 PM | Last Updated: April 24, 2020
بس بی بی شیوا قبل از آمدن به ویندزر، سه کتاب در افغانستان منتشر کرد.
درست شش سال قبل بود که بس بی بی شیوا سوار هواپیمایی در افغانستان شد – خانواده، دوستان و کشورش را که وی آنرا خانه مینامید، ترک کرد
.در میان اشیاییکه که وی با خودش به ویندزر، آنتاریو آورد، پنج کتاب شعر او بود – که از آنجمله دو کتاب هنوز منتشر نشده است
وی در مصاحبه اش با سی بی سی نیوز (CBC News) به زبان دری، یکی از زبانهای که به آن در افغانستان صحبت میشود، دربارهٔ دشواری هایی که .نخست هنگام آمدنش به کانادا با آن روبرو شد و اینکه چگونه شعر به او کمک کرده است تا ارتباط عمیق تری با خانهٔ جدید اش برقرارکند، صحبت کرد
".شیوا گفت: "من خیلی ناراحت بودم." "من هیچ کس را نمی شناختم. همیشه خاموش بودم. همیشه در خانه بودم. در خانه میگریستم
. .او برای همنشینی بسیار دلتنگ شده بود و آرزو داشت بتواند با دوستان افغان به زبان مادری اش صحبت کند
وی گفت: "هر وقت کسی را میدیدم که موهای سیاه داشت، به آنها نزدیک میشدم و از آنها میپرسیدم که آیا آنها افغان هستند و آنها نخیر میگفتند. این مرا بیشتر ناراحت ".میکرد
شش سال در کانادا
برای شیوا، از آن زمان بدینسو خیلی چیز ها تغییر کرده است – او ، باوجود اینکه در مرکز شهر ویندزر زندگی میکند، یک ساعت به لیمینگتون سفر میکند تا در مزارع موچی ( (Mucci Farms که در آن تولیدات را بسته بندی میکند، کار کند
.او دوستانِ پیدا کرده و یک شبکهٔ کوچک در اینجا تأسیس کرده است، اما هنوز هم برای وطنش دلتنگ است
".وی گفت: "من هنوز در مورد افغانستان فکر میکنم." "من هرگز نتوانستم وطنم را فراموش کنم زیرا شما در آنجا بزرگ شده اید
یکی از راههایی که او با افغانستان ارتباط برقرار میکند از طریق شعر اوست، این زمانیست که او این فرصت را بدست میاورد تا خود را در قالب یکی از قدیمی ترین اشکال هنری کشورش بیان کند
.او میگوید که دربارهٔ همه چیز می نویسد – از مادربودن، جنگ، تنهایی و زندگی به عنوان یک زن افغان
بمن مگو من بیچاره و مظلوم هستم – من قوت مظلومان هستم – گزیدهٔ از یکی از شعر های شیوا ، صدای زنان
شعر به شیوا قدرت میبخشد زیرا به او اجازه میدهد تا افکار درونی و کوشش های روزمرهٔ خود را در معرض دید عوام قرار دهد و با کسانیکه با او درد مشترک داشته اند، ارتباط برقرار کند
او میگوید: "زندگی زنان در افغانستان در مقایسه با زندگی زنان اینجا در كانادا متفاوت است. در آنجا، آنها از یک مجموعهٔ از رسم و رواج های مختلف پیروی میكنند." او میافزاید که افغانستان یک جامعهٔ مذهبی است و همچنان تعدُد زوجات در آن رایج است
او میگوید زندگی برای زنان در افغانستان دشوار است
به نظر شیوا، اگر چه زندگی در افغانستان به عنوان یک زن پُر چالش است – او که یک بیوه است میگوید که به خصوص زندگی بدون شوهر، که میتواند در مسئولیت تربیهٔ اولاد و ارائه حمایت های مالی سهم بگیرد، دشوار است
با این همه، او خود را خوشبخت احساس میکند که تحصیلکرده است، زیرا میگوید بسیاری از زنان در کشورش سواد ندارند. او میافزاید که برعلاوهٔ سرودن شعر او به عنوان یک معلم و نرس قابله در افغانستان کار کرده است
.شیوا با داشتن سه کتاب شعر منتشر شده در کار نامه اش، امیدوار است دو کتاب دیگر را منتشر کند – اما این بار در کانادا
.او میخواهد خودش را به عنوان یک شاعر در اینجا به اثبات برساند و امیدوار است که مخاطبینِ را در بین خوانندگان افغان پیدا کند
.گرچه دلش برای دوستان و خانواده اش در افغانستان تنگ شده است، اما میگوید که اینجا در کانادا خانه ساخته است
".افغانستان] هنوز وطن من است، اما اکنون این کشور نیز وطن من است]"